หลังจากผ่านพรรษาสามเดือน พระภิกษุสงฆ์ทั่วโลกพากันออกจากเรือนวิเวกและกลับมาสู่ชุมชน วันปวารณาเป็นช่วงเวลาสำคัญที่พระสงฆ์จะขออโหสิกรรมจากกันและกัน พร้อมทั้งเปิดโอกาสให้กันในการแนะนำและตักเตือนเพื่อความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณ
พุทธศาสนาสอนว่า “การให้อภัยเป็นของขวัญที่ให้แก่ผู้อื่น แต่เป็นการปลดปล่อยตนเอง”
ในวันปวารณา พระอาจารย์กล่าวกับศิษย์ว่า “ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาด แต่การให้อภัยเป็นสะพานเชื่อมสู่ปัญญาและความสงบ”
เมื่อศิษย์คนหนึ่งกล่าวขออโหสิกรรม พระอาจารย์ยิ้มและกล่าวว่า “ข้าให้อภัยเจ้าแล้ว เพราะแท้จริงข้าไม่เคยโกรธเจ้าเลย”
พลังของการให้อภัย
หลายคนเข้าใจผิดว่าการให้อภัยคือการยอมให้ผู้อื่นกระทำผิดซ้ำ แต่แท้จริงแล้ว “การให้อภัยคือการปล่อยวางภาระในใจเราเอง”
วันปวารณาเป็นโอกาสในการ ทบทวนตนเอง ขัดเกลาจิตใจ และก้าวข้ามอดีต
เมื่อเราให้อภัย เรากลับพบว่าความสงบเกิดขึ้นภายในเราเอง
3 วิธีฝึกการให้อภัยและเริ่มต้นใหม่
หากคุณต้องการปล่อยวางอดีตและก้าวต่อไป ลองฝึกฝน 3 ข้อนี้:
- ให้อภัยตัวเองก่อน: การให้อภัยเริ่มจากภายใน ปล่อยวางความรู้สึกผิดและเรียนรู้จากประสบการณ์
- ให้อภัยผู้อื่นโดยไม่หวังผล: ไม่จำเป็นต้องรอให้เขาขอโทษ ความเมตตาสามารถมอบให้ได้โดยไม่มีเงื่อนไข
- ใช้โอกาสนี้สร้างความสัมพันธ์ใหม่: วันปวารณาเป็นโอกาสที่ดีในการเริ่มต้นใหม่กับผู้คนรอบตัว
จุดประกายให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
วันนี้คุณสามารถปล่อยวางอดีตและให้อภัย ไม่ใช่เพียงเพื่อผู้อื่น แต่เพื่อความสงบของตัวเองได้หรือไม่?
“การให้อภัยคือของขวัญที่เรามอบให้แก่ใจของเราเอง”
ข้อคิดสำคัญ:
- การให้อภัยไม่ใช่การยอมแพ้ แต่เป็นการปล่อยวาง
- เมื่อเราปล่อยวางอดีต เราจะพบอิสรภาพ
- วันปวารณาเป็นโอกาสในการสร้างความสัมพันธ์ใหม่และเติบโตทางจิตวิญญาณ
คำถามสำหรับคุณ: วันนี้คุณสามารถปล่อยวางความขุ่นเคืองและเปิดโอกาสให้ตัวเองและผู้อื่นได้หรือไม่?
