แม้ในความมืดที่สุด… ก็ยังมีแสงที่ไม่เคยดับ
ในคืนเหมายัน — วันที่กลางคืนนานที่สุดในรอบปี พระหนุ่มรูปหนึ่งนั่งสงบในศาลาป่ากลางหิมะขาวโพลน ❄️🕯️
เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดมิด และถามตัวเองว่า:
“เมื่อไม่มีแสงจากภายนอก… ข้าจะหาแสงจากที่ไหน?”
แล้วเขาหลับตา กลับมาอยู่กับลมหายใจ ฟังเสียงใจที่ค่อยๆ สงบ และในความเงียบนั้น เขาพบคำตอบว่า:
“แสง… ไม่เคยดับ มันซ่อนอยู่ภายใน รอให้เรานิ่งพอจะมองเห็น”
เหมายัน: ความมืดก่อนรุ่งสาง
เหมายัน (Winter Solstice) เป็นวันที่กลางคืนยาวนานที่สุด — แต่หลังจากนั้น แสงสว่างจะกลับมาเพิ่มขึ้นในทุกๆ วัน
ในพุทธศาสนา เราเปรียบชีวิตเหมือนกับจักรวาล — เมื่อถึงจุดมืดที่สุด แปลว่าแสงกำลังจะเริ่มกลับมา
- ความทุกข์อาจยาวนาน… แต่ไม่ถาวร
- ความมืดอาจครอบงำ… แต่ไม่สามารถดับแสงภายในได้
- ความหวังไม่จำเป็นต้องมาจากภายนอก
คุณยังเชื่อในแสงของตัวเองอยู่ไหม?
ในวันที่เหนื่อย ท้อ หรือมืดมน คุณอาจลืมไปว่า:
- คุณเคยผ่านคืนที่ยาวนานมาก่อน
- คุณยังอยู่ตรงนี้ แปลว่าแสงของคุณยังไม่เคยดับ
- คุณอาจลืมมันไป… แต่แสงนั้นไม่เคยจากคุณไป
บางครั้ง แสงที่แท้… ไม่ใช่แสงที่เห็นได้ด้วยตา
สามวิธีจุดแสงจากภายใน
- นั่งกับความเงียบ ไม่หนีความมืด 🧘♂️ เพราะแสงไม่ชนะความมืดด้วยการวิ่งหนี แต่นิ่งพอให้แสงเผยตัว
- เขียนสิ่งดีๆ ที่คุณทำในปีนี้ ✍️ แม้เล็กน้อย แต่นั่นคือแสงที่คุณได้จุดในชีวิตของใครบางคน
- แบ่งปันแสงให้คนอื่น 🕯️ คำพูด กำลังใจ หรือการฟัง อาจเป็นแสงในคืนยาวของเขา
ทางเลือกของคุณ
คืนนี้… ลองถามตัวเอง:
“ฉันจะรอแสงจากภายนอก… หรือฉันจะเป็นแสงให้ตัวเอง?”
เพราะสุดท้ายแล้ว… แม้คืนจะยาวนานเพียงใด แสงแรกก็มาถึงเสมอ และมันเริ่มจากข้างใน
ข้อคิดสำคัญ:
- แม้ในความมืดที่สุด แสงแห่งสติยังอยู่กับเราเสมอ
- ความทุกข์ก็เหมือนฤดูกาล มันจะผ่านไป
- ความเงียบไม่ใช่ความว่าง แต่คือพื้นที่ให้แสงภายในฉายชัด
- การเห็นคุณค่าในตนเอง คือแสงแรกของการเปลี่ยนแปลง
- คืนนี้ คุณเลือกได้ว่าจะรอแสง… หรือจะจุดแสงขึ้นจากภายใน
