ชีวิต… คือเปลวไฟที่ไหวได้ทุกเมื่อ ในวัดเล็กๆ แห่งหนึ่ง พระหนุ่มจุดเทียนดวงหนึ่งในช่วงค่ำ เปลวไฟเต้นระบำเล็กน้อยตามแรงลมเบาๆ จากหน้าต่างที่เปิดอยู่ ไม่นาน เปลวไฟก็ดับลง เหลือเพียงกลิ่นหอมของขี้ผึ้งไหม้ พระอาจารย์มองแล้วกล่าวเบาๆ: “ชีวิตก็เช่นนี้ สว่าง… อุ่น… งดงาม และดับไปโดยไม่มีเสียงเตือนล่วงหน้า” … เรื่องราวของเปลวไฟที่เต้นรำ: ความไม่เที่ยงของชีวิตRead more
เมื่อผู้หญิงไม่เพียง “เสียสละ” เพื่อผู้อื่น… แต่ยัง “กล้ากลับมา” เพื่อจิตวิญญาณตนเอง ในประวัติศาสตร์พุทธศาสนา มีหญิงสูงศักดิ์จำนวนมากที่ละทิ้งความสะดวกสบาย แม้กระทั่งสถานะของราชินี เพื่อเดินบนเส้นทางธรรม ไม่ใช่เพราะถูกบังคับ… แต่เพราะใจเธอ “ตื่น” ขึ้น เธอเลือกออกจากวังทองคำ เพื่อเข้าสู่วัดเงียบสงบ … ราชินีผู้ละทิ้งบัลลังก์: บทบาทของสตรีในพุทธศาสนาRead more
บางที… สิ่งล้ำค่าที่เราตามหาทั้งชีวิต อาจฝังอยู่ในตัวเราตั้งแต่ต้น ชายคนหนึ่งออกเดินทางไกลเพื่อตามหาขุมทรัพย์ เขาปีนเขา ข้ามทะเล เดินทางผ่านหมู่บ้านและเมืองใหญ่หลายแห่ง แต่ไม่พบสิ่งที่เขาเรียกว่า “ความมั่งคั่งที่แท้จริง” หลายปีต่อมา เขากลับบ้านด้วยความผิดหวัง และขุดดินเพื่อปลูกต้นไม้ในสวนหลังบ้าน แล้วพบหีบไม้เก่า ฝังอยู่ใต้ต้นมะม่วง — ข้างในเต็มไปด้วยทองคำ … ขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในสวน: การค้นพบปัญญาภายในRead more
เมื่อความตาย… ไม่เคยถามว่าใครสูงศักดิ์ กษัตริย์องค์หนึ่งถามพระอาจารย์ในราชสำนักว่า: “เหตุใดเราซึ่งครองแผ่นดิน จึงยังไม่รู้สึกเป็นสุขอย่างแท้จริง?” พระอาจารย์ตอบเพียงว่า: “เพราะท่านยังคิดว่าตัวเองคือกษัตริย์ แม้ในความเป็นจริง… เมื่อเวลามาถึง ท่านก็จะจากไปเหมือนกับชาวนาคนหนึ่ง” กษัตริย์นิ่งไปชั่วครู่ และนั่นคือครั้งแรกที่พระองค์มองเห็น “ความเสมอกันในใจมนุษย์” สถานะ = เงาที่เปลี่ยนไปตามแสง … กษัตริย์กับชาวนา: ภาพลวงตาแห่งสถานะRead more
ในวันที่ทุกอย่างพังทลาย… จิตใจยังเลือก “ไม่แตก” ได้ วันที่ 9 สิงหาคมของทุกปี — โลกระลึกถึง วันนางาซากิ วันที่ระเบิดนิวเคลียร์ลูกที่สองถูกทิ้งลงบนญี่ปุ่น สร้างความเสียหายและความเจ็บปวดที่ไม่มีวันลืม แต่ในกองซากปรักหักพังของเมืองนั้น… ยังมีบางสิ่งที่ไม่แตกสลาย — คือจิตใจของผู้รอดชีวิต … ก้อนหินที่ไม่มีวันแตก: บทเรียนแห่งความเข้มแข็งRead more
ความสงบ… ไม่ได้แปลว่าโลกต้องเงียบ แต่คือใจที่ไม่ไหวตามเสียงรอบข้าง คืนหนึ่งในวัดบนยอดเขาในเมียนมา พายุโหมกระหน่ำ สายฟ้าฟาด เสียงลมดังราวจะแยกฟ้าออกเป็นเสี่ยงๆ พระหนุ่มหลายรูปรู้สึกหวาดหวั่น บ้างสวดมนต์เสียงดัง บ้างวิ่งวุ่นไปปิดประตูหน้าต่างให้แน่นหนา มีเพียงพระอาวุโสรูปหนึ่งที่นั่งเงียบอยู่หน้ากุฏิ ดวงตาหลับเบาๆ ลมหายใจสม่ำเสมอ “พายุภายนอกจะพัดไป แต่อย่าปล่อยให้พายุภายในพัดตาม” ความอดทนไม่ใช่การฝืน… … พระสงฆ์ผู้เงียบสงบกับพายุ: ความสงบเกิดจากภายในRead more
เมื่อเข้าใจเพียงบางส่วน… อาจทำให้เรามองผิดทั้งภาพ ชายตาบอดกลุ่มหนึ่งได้สัมผัสช้างครั้งแรก แต่ละคนสัมผัสต่างส่วนกัน — งวง ตัว หู หาง ขา และงา คนที่จับหางบอกว่า “ช้างเหมือนเชือก” คนที่จับขาบอกว่า “ไม่ใช่! ช้างเหมือนเสาไม้” … ชายตาบอดกับช้าง: อันตรายของความเข้าใจเพียงบางส่วนRead more
เมื่อไฟแห่งความเกลียด… ลุกไหม้โดยไม่มีควันให้เตือน วันที่ 6 สิงหาคม 1945 — ฮิโรชิมะ คือวันแห่งเปลวไฟที่ไม่มีกลิ่น ไม่เห็นควัน แต่ทำลายชีวิต ผู้คน และความหวังของทั้งเมืองในพริบตา ในพุทธศาสนา เหตุการณ์นั้นไม่ใช่เพียงประวัติศาสตร์แห่งสงคราม แต่คือ … ไฟที่เผาไหม้โดยไร้ควัน: บทเรียนแห่งสันติภาพRead more
บางครั้ง… ยิ่งพยายามคว้าไว้ ก็ยิ่งเสียไป ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ริมลำธารใสในจีน เขาตักน้ำขึ้นมาด้วยสองมือที่ประกบกันแน่น แต่น้ำค่อยๆ รั่วไหลผ่านช่องนิ้ว จนไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว เขารู้สึกหงุดหงิด จึงพยายามจับให้แน่นขึ้น… แต่ยิ่งทำเช่นนั้น น้ำกลับยิ่งไหลออกเร็วกว่าเดิม “น้ำไม่กลัวมือที่หลวม… แต่มันหนีมือที่ยึดไว้แน่นเกินไป” การยึด คือเหตุแห่งทุกข์ … น้ำที่จับต้องไม่ได้: ธรรมชาติของความยึดติดRead more
เมื่อสิ่งที่เรายึดไว้… หายไปในชั่วข้ามคืน ชายผู้หนึ่งเป็นพ่อค้าที่มั่งคั่งในอินเดีย เขามีทองคำเก็บไว้มากมาย คลังสินค้าที่ใหญ่โต และชื่อเสียงในทุกเมือง แต่คืนหนึ่งเกิดไฟไหม้ ทั้งคลังสินค้าถูกเผาวอด ขบวนเรือสินค้าถูกปล้น และบัญชีเงินฝากหายวับไปด้วยการโกง เขาหมดตัวในเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมง “เมื่อสิ่งที่ฉันเคยคิดว่าเป็นของฉัน… หายไปโดยที่ฉันไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะบอกลา” สิ่งที่ไม่เที่ยง… … พ่อค้าที่สูญเสียทุกสิ่ง: บทเรียนแห่งความไม่เที่ยงRead more