ศิษย์กลุ่มหนึ่งเดินทางไปพบพระอาจารย์ และถามว่า “ทำไมชีวิตถึงเต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลง? ทำไมสิ่งต่างๆ ไม่คงอยู่เหมือนเดิม?” พระอาจารย์พาพวกเขาไปที่ริมแม่น้ำ และถามว่า “เจ้ามองเห็นแม่น้ำนี้ไหลหรือไม่?” ศิษย์พยักหน้า พระอาจารย์จึงกล่าวว่า “แม่น้ำไม่เคยหยุดนิ่ง น้ำที่ไหลผ่านไปเมื่อครู่ไม่ใช่น้ำที่อยู่ตรงหน้านี้ และน้ำที่อยู่ตรงหน้านี้ก็จะไหลผ่านไปเช่นกัน” ศิษย์นิ่งคิด พระอาจารย์จึงกล่าวเสริมว่า “ชีวิตก็เหมือนแม่น้ำ … แม่น้ำที่ไม่เคยหยุดไหล: การเข้าใจความเปลี่ยนแปลงRead more
กษัตริย์พระองค์หนึ่งได้ยินเรื่องเล่าถึงกวางทองคำที่งดงาม มันมีขนเปล่งประกายดุจแสงอาทิตย์ และทุกคนที่พบเห็นต่างหลงใหล พระองค์หลงใหลในเรื่องเล่านี้ และมีพระราชโองการให้ล่ากวางทองคำมาให้ได้ นักล่าถูกส่งออกไปทั่วอาณาจักร หลายปีผ่านไป ไม่มีใครสามารถจับกวางตัวนี้ได้ แต่กษัตริย์ก็ไม่ลดละ พระองค์เชื่อว่าหากจับกวางนี้ได้ พระองค์จะได้รับพลังและความสุขนิรันดร์ วันหนึ่ง พระพุทธเจ้าทรงพบกับกษัตริย์และตรัสว่า “กวางทองคำที่ท่านไล่ตามนั้น เป็นเพียงเงาสะท้อนแห่งความปรารถนา ไม่มีสิ่งใดสามารถให้ความสุขนิรันดร์แก่ท่านได้นอกจากใจของท่านเอง” … เรื่องราวของกวางทองคำ: คำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับมายาRead more
กษัตริย์พระองค์หนึ่งมีอาณาจักรที่มั่งคั่ง พระองค์มีทองคำ ข้าราชบริพาร และกองทัพที่แข็งแกร่ง แต่สิ่งที่พระองค์ไม่มีคือความสงบในใจ พระองค์ใช้เวลาทั้งวันครุ่นคิดถึงภัยที่อาจเกิดขึ้น “หากศัตรูบุกมาเล่า? หากข้าราชบริพารทรยศ? หากสมบัตินี้ถูกพรากไป?” ยิ่งพระองค์ครอบครองมากเท่าใด พระองค์ก็ยิ่งหวาดกลัวการสูญเสียมากขึ้น วันหนึ่ง พระองค์เสด็จไปเฝ้าพระพุทธเจ้าและตรัสว่า “ข้าอยากได้สันติสุข แต่ข้ากลัวเกินกว่าจะปล่อยวางทุกสิ่งที่ข้ามี” พระพุทธเจ้าทอดพระเนตรและตรัสว่า … กษัตริย์ผู้กลัวการสูญเสีย: คำสอนของพระพุทธเจ้าเรื่องความกลัวRead more
ชายคนหนึ่งเฝ้าดูสายลมที่พัดผ่าน เขาหลงใหลในความงดงามของมัน และตัดสินใจว่าเขาจะจับลมไว้ให้ได้ เขาวิ่งไล่ตามลม ยื่นมือออกไปเพื่อคว้าจับ แต่มือของเขากลับว่างเปล่า ลมพัดผ่านไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ยอมแพ้ เขาสร้างกล่องเพื่อดักลม แต่เมื่อเขาเปิดออก ไม่มีสิ่งใดอยู่ข้างใน ในที่สุด เขานั่งลงอย่างเหนื่อยล้า และจู่ๆ เขาก็เข้าใจว่า “ข้าไม่สามารถจับลมได้ … ชายผู้พยายามจับสายลม: ความไร้ประโยชน์ของการยึดติดRead more
ศิษย์หนุ่มเดินเข้าไปหาอาจารย์และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าต้องการให้ท่านส่องแสงนำทางข้าพเจ้าไปสู่ปัญญาที่แท้จริง” อาจารย์ยิ้มและยื่นโคมไฟให้ศิษย์ โดยที่ไม่ได้จุดไฟ ศิษย์มองด้วยความสงสัยและกล่าวว่า “อาจารย์ โคมไฟนี้ไม่มีแสง ข้าพเจ้าจะเดินไปได้อย่างไร?” อาจารย์ตอบว่า “ข้าให้โคมไฟแก่เจ้าแล้ว แต่เจ้าเป็นผู้ที่ต้องจุดแสงของมันเอง ปัญญาก็เช่นกัน ข้าให้แนวทางได้ แต่เจ้าเป็นผู้ที่ต้องค้นพบแสงแห่งปัญญาภายในตนเอง” ศิษย์นิ่งเงียบ และในขณะนั้น … อาจารย์กับโคมไฟที่ไม่จุด: แสงภายในกับแสงภายนอกRead more
นักเดินทางคนหนึ่งได้ยินเรื่องเล่าถึงดินแดนแห่งความสุขที่อยู่สุดปลายสะพานอันยาวไกล เขาออกเดินทางด้วยความหวัง ข้ามแม่น้ำและภูเขา จนกระทั่งไปถึงสะพานนั้น มันทอดยาวไปไกลจนมองไม่เห็นปลายทาง เมื่อเขาก้าวเดินไปทุกย่างก้าว ความหวังของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขามั่นใจว่าเมื่อถึงจุดสิ้นสุดของสะพาน เขาจะพบกับความสงบสุข แต่เมื่อเขาเดินจนสุดปลายสะพาน เขากลับพบเพียงความว่างเปล่า—ไม่มีดินแดนสวรรค์ ไม่มีจุดหมายที่แท้จริง เขานั่งลงด้วยความผิดหวัง จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งดังขึ้นภายในใจเขา “เจ้ามัวแต่ตามหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า โดยไม่เคยสังเกตว่า … สะพานที่นำไปสู่ความว่างเปล่า: มายาของจุดหมายRead more
ศิษย์หนุ่มเดินเข้าไปหาอาจารย์เซนและถามว่า “อะไรคือหนทางสู่ปัญญาที่แท้จริง?” อาจารย์ยิ้มและหยิบขลุ่ยไม้ไผ่ขึ้นมา ท่านถือมันไว้ครู่หนึ่งก่อนจะเป่า เสียงอ่อนโยนของขลุ่ยดังขึ้น กลมกลืนไปกับสายลม ศิษย์จ้องมองด้วยความสงสัย และอาจารย์กล่าวว่า “ขลุ่ยสร้างเสียงได้เพราะมันว่างเปล่าภายใน หากมันเต็มไปด้วยสิ่งอื่น เจ้าคิดว่ามันจะสามารถให้เสียงที่ไพเราะได้หรือไม่?” ศิษย์พยักหน้าเริ่มเข้าใจ อาจารย์จึงกล่าวต่อว่า “เช่นเดียวกัน หากจิตของเจ้าเต็มไปด้วยความคิด อัตตา … เสียงขลุ่ยในสายลม: บทบาทของความว่างในเซนRead more
ค่ำคืนหนึ่ง คนเลี้ยงแกะตรวจดูฝูงของเขา และพบว่ามีลูกแกะตัวหนึ่งหายไป แม้ว่าจะมีแกะมากมายอยู่ในคอก คนเลี้ยงแกะไม่อาจละเลยลูกแกะที่พลัดหลงได้ เขาจึงออกเดินตามหา ท่ามกลางความมืดและพายุที่โหมกระหน่ำ ในที่สุด เขาพบลูกแกะตัวนั้นติดอยู่ในพงหนาม หนาวสั่นและหวาดกลัว เขาอุ้มมันขึ้น ลูบขนอย่างอ่อนโยน และกล่าวว่า “ข้าจะไม่ละทิ้งเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใครหรืออยู่ที่ใด” พุทธศาสนาสอนว่า … คนเลี้ยงแกะกับลูกแกะที่พลัดหลง: ความเมตตาอันไร้ขอบเขตRead more
ชายคนหนึ่งกลัวความตายอย่างมาก เขาเดินทางไปทั่วโลกเพื่อตามหาวิธีที่จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป เขาพบกับนักปราชญ์ แพทย์ และนักเล่นแร่แปรธาตุ ทุกคนบอกเขาว่าไม่มีสิ่งใดอยู่ได้ตลอดกาล แต่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับ วันหนึ่ง เขามาถึงวัดบนภูเขาสูง พระอาจารย์ที่นั่นพาเขาไปดูดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน และกล่าวว่า “เจ้าชอบดอกไม้นี้หรือไม่?” ชายคนนั้นพยักหน้า พระอาจารย์จึงเด็ดดอกไม้นั้นและกล่าวว่า “หากเจ้าอยากให้มันอยู่ตลอดไป เจ้าจะทำอย่างไร?” … ชายผู้ต้องการมีชีวิตเป็นอมตะ: ความจริงแห่งอนิจจังRead more
ศิษย์หนุ่มผู้หนึ่งเดินเข้าไปหาอาจารย์และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าศึกษาธรรมะมามากมายแล้ว โปรดสอนข้าพเจ้าถึงปัญญาที่สูงสุด” อาจารย์พยักหน้า แล้วเริ่มรินชาใส่ถ้วยของศิษย์ ชาเต็มถ้วยแล้ว แต่ท่านยังคงรินต่อไป น้ำชาล้นออกมาและหกลงบนโต๊ะ ศิษย์ตกใจและกล่าวว่า “อาจารย์! ถ้วยนี้เต็มแล้ว ท่านรินเพิ่มไม่ได้!” อาจารย์ยิ้มแล้วตอบว่า “เจ้าก็เช่นกัน หากจิตของเจ้าเต็มไปด้วยความคิด ความเชื่อ … ถ้วยที่เติมไม่ลง: อันตรายของความทะนงตนRead more