บทนำ (สวดเจ็ดตำนาน)
สะรัชชัง สะเสนัง สะพันธุง นะรินทัง
ปะริตตานุภาโว สะทา รักขะตูติ ผะริตวานะ
เมตตัง สะเมตตา ภะทันตา อะวิกขิตตะจิตตา
ปะริตตัง ภะณันตุ
บทนำ (สวดสิบสองตำนาน)
สะมันตา จักกะวาเฬสุ อัตราคัจฉันตุ เทวะตา
บทชุมนุมเทวดา (ใช้เหมือนกันทั้งเจ็ดตำนานและสิบสองตำนาน)
สัคเค กาเม จะรูเป คิริสิขะระตะเฏ
จันตะลิกเข วิมาเน ทีเป รัฏเฐ จะ
คาเม ตะรุวะนะคะหะเน เคหะ
วัตถุมหิ เขตเต ภุมมา จายันตุ เทวา
ชะละถะละ วิสะเม ยักขะคันธัพพะนาคา
ติฏฐันตา สันติเก ยัง มุนิวะระวะ จะนัง
สาธะโว เม สุณันตุ
ธัมมัสสะวะ นะกาโล อะยัมภะทันตา
ธัมมัสสะวะ นะกาโล อะยัมภะทันตา
ธัมมัสสะวะ นะกาโล อะยัมภะทันตา
ความหมายและรายละเอียดเพิ่มเติม
คำแปล:
บทสวดชุมนุมเทวดานี้เป็นการอัญเชิญและรวมพลังของเทพยดาทั้งหลายในจักรวาล โดยมีบทนำแบ่งออกเป็นสองแบบ
(สวดเจ็ดตำนานและสวดสิบสองตำนาน) เพื่อแสดงถึงความเป็นเอกภาพและความร่วมมือของเทพในทุกภูมิภาค
เมื่อเข้าสู่บทชุมนุมเทวดา ผู้สวดจะอัญเชิญเทพจากหลากหลายภพ ไม่ว่าจะเป็นเทพในกามภพ รูปภพ หรืออากาศ และอื่น ๆ
เพื่อให้พวกเขามาร่วมกันส่งพรคุ้มครองและนำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ผู้สวด
